Dag 4: Granada - León

Vandaag zijn we doorgetrokken naar León. Een uiterst logische keuze: via Managua naar León om over een paar dagen via Managua en Granada naar Isla de Omatepe te reizen, dat had planningtechnisch vast praktischer gekund...

De reis ging met 2 bussen. De eerste bus kostte ons 3 keer 29 Cordoba (3x 84 eurocent). Drie keer, omdat onze backpacks ook een stoel bezet hielden. In de 2e (mini)bus lagen de tassen en koffers in het gangpad, maar iedereen kon zitten.

Aangekomen in León wilden we lopen vanaf het busstation naar het centrum. Een uiterst behulpzame jongen met een fietstaxi vond dat dit echt onmogelijk was, omdat dit 4 km lopen zou zijn. Na wat wikken en wegen toch maar besloten met de fietstaxi te gaan omdat hij ons voor 2 dollar/60 Cordoba naar het centrum wilde brengen........dachten we. We hebben vandaag weer een duidelijke les oplichterij/duidelijke afspraken maken gehad. Toen wij netjes de afgesproken 60 Cordoba overhandigden vertelde onze vriend dat dat de prijs per persoon was. Aangezien we niet veel keus hadden hebben we dit maar netjes betaald.

De zoektocht naar een hostel duurde niet lang. Na 2 hostels te hebben afgewezen omdat we ze toch wel erg duur vonden (25 dollar p.p.p.n. en 20 dollar p.p.p.n.) kwamen we bij een klein hostel. Een 4-persoonskamer voor 19 dollar. Na 3 keer gecheckt te hebben of dit echt klopte hebben we maar heel snel besloten de kamer te nemen.
Helaas konden we de kamer maar 1 nacht huren, dus via booking.com hebben we gezocht naar een ander hotel, waar we ook nog 1 nacht zullen blijven.

Na onze spullen op de kamer gedropt te hebben en ons een beetje opgefrist te hebben zijn we León gaan ontdekken. In de fietstocht vanaf het busstation hadden we een markt gezien waar we nog eens wilden gaan kijken. Onderweg zijn we nog een kathedraal binnen gelopen en per ongeluk duidelijk laten weten dat wij niet gelovig zijn.  Dit werd door de aanwezige Nicaraguanen niet erg gewaardeerd. Overigens is Nicaragua een erg (christelijk) gelovig land. In alle bussen zie je geloofsovertuigingen hangen en op de straten is dit ook duidelijk te zien.

Aangekomen bij de markt hebben we ons volop gemengd tussen de locals en de markt kriskras door de smalle gangetjes verplaatst. We waren de enige buitenlanders en werden door iedereen aangestaard en nagekeken. Sommige mensen keken alsof ze voor het eerst een blanke persoon in hun leven zagen.
Op de markt werden vooral fruit, groente, rijst en bonen verkocht. Het deed ons beide denken aan de Aziatische markten die we al eerder gezien hebben.

Het viel ons verder ook op dat het gros van de mensen hier echt dik zijn. Als twee vrijgezelle mannen houd je je ogen altijd open, maar we zijn tot de conclusie gekomen dat de midden-amerikaanse vrouw ons hart niet sneller laat kloppen.

Na bij een kraampje op straat een hamburguesa met een diameter van 20 centimeter gegeten te hebben en een biertje te hebben gedronken in een karaokebar met voor ons totaal onbekende Spaanse nummers, zitten we inmiddels bij het hotel nog een biertje te drinken om zo richting het mandje te gaan. Dankzij de jetlag heeft Nick afgelopen nacht slechts 4 uur geslapen, dus hij kan nog wel wat uurtjes gebruiken.

Via het hotel hebben we een tour "volcano surfing" geboekt, dus morgen staat het wekkertje vroeg om van de actieve vulkaan Cerro Negro af te surfen.

Buenos noches y hasta mañana!